Buddy Young Joo in de Libelle Gezond
“Ik breng hun blijdschap, en zij vergroten mijn wereld”
Met anderen delen wat je te bieden hebt, hoort voor Young Joo (55) bij het leven. Tegelijkertijd brengt Buddy zijn haar zelf ook veel voldoening en betekenis.
“Elke vrijdagmiddag ga ik naar mijn huidige maatje toe, een vrouw van 87. We kijken hoe het weer is en afhankelijk daarvan gaan we winkelen, wandelen of we rijden naar een leuk tentje om wat te drinken. Dan praten we over van alles, zoals over spiritualiteit want daarin zijn we allebei geïnteresseerd. Of over haar jeugd en verleden. Ik vind het enorm boeiend daarover te horen en hoe bepaalde ervaringen haar leven hebben beïnvloed. Maar met ieder maatje onderneem ik andere dingen. Soms kletsen we thuis gewoon wat, spelen we Rummikub of gaan we naar de markt of een openluchtconcert, al naar gelang wat zij willen. Ze kijken er altijd naar uit dat ik kom. Voor de maatjes, die door ziekte of ouderdom een wat beperkte sociale kring hebben, is het vaak een van de hoogtepunten van hun week. Ze kunnen hun verhaal kwijt en de deur uit, ze genieten van het gezelschap.”
“Door van betekenis te zijn voor anderen, ben ik ook van betekenis voor mezelf”
Buddy Young Joo
Fotografie: Petronellanitta
Zorgen voor de medemens
“Zo’n vijf jaar geleden begonnen mijn kinderen minder zorg nodig te hebben. In eerste instantie fantaseerde ik over wat ik allemaal kon doen. Tot ik dacht: laat ik me eerst inschrijven voor vrijwilligerswerk, want anders is mijn vrije tijd zo opgevuld met hobby’s. Zelf heb ik geen makkelijke start gehad: ik kwam op mijn vijfde in een kindertehuis in Korea terecht voor ik door een Nederlands gezin werd geadopteerd. Dat heeft me doen beseffen dat het leven een geschenk is waarin het draait om met anderen te delen wat je hebt. Daarom vind ik het belangrijk wat voor de medemens te doen. Niet alleen met een glimlach, een compliment of iemand voor laten gaan in het verkeer, maar ook door een directe bijdrage te leveren. Dus schreef ik me in bij Buddy Netwerk, een organisatie die ondersteuning biedt aan kwetsbare mensen. Na een gesprek om te kijken of ik paste en een training waarin ik leerde wat de rol wel en niet inhoudt, volgde een kennismaking met mijn eerste maatje. Vervolgens word je voor de periode van een jaar aan elkaar gekoppeld. Toch hoef je daarna niet afscheid te nemen. Zo ga ik met een van mijn vorige maatjes nog steeds elke zaterdag naar de markt. Zij is inmiddels als een moeder voor mij. We delen van alles.”
Sociale dienstplicht
“Het rechtstreekse contact dat je als buddy hebt past bij mij: ik ben geïnteresseerd in anderen. Door al die verschillende maatjes leer ik ook allerlei soorten mensen kennen, en doe en zie ik andere dingen dan normaal. Zo vergroot ik mijn wereld, terwijl ik hen op mijn beurt iets positiefs breng. Die uitwisseling is heel waardevol. Het contact is ook altijd vriendschappelijk, het gaat om het gezelschap. Ik ben dus geen verzorger of hulpverlener. In bepaalde situaties heb ik daarin trouwens wel grenzen moeten leren stellen, zoals bij een maatje die me ’s nachts huilend opbelde. Maar op die manier leer ik ook van het buddy zijn, naast de blijdschap, voldoening en warmte die het me brengt. Door van betekenis te zijn voor anderen, ben ik zo ook van betekenis voor mezelf. Vandaar dat ik er bewust voor kies hier tijd voor vrij te maken, naast mijn fulltimebaan als ICT-projectleider en de sport- en yogalessen die ik geef op een sportschool. Van mij zouden ze dit soort vrijwilligerswerk wat dat betreft mogen instellen als sociale dienstplicht: daar zal iedereen beter van worden, de mens en de maatschappij.”
Artikel is verschenen in december 2024 in Libelle Gezond.