‘We zagen elkaar elke week en vanaf begin maart kon dat opeens niet meer’
Buddy in Coronatijd:
Irene is pas 19 jaar, werkt vier dagen in de week in het speciaal onderwijs waar ze gym- en zwemles geeft op Tyltylcentrum De Witte Vogel in Den Haag. ‘Ik hield dus 1 vrije dag over en die wilde ik graag nuttig invullen’, vertelt ze. ‘Ik houd van kinderen en vind het leuk om met ze te werken’.
‘De Klik was er meteen’
Ze googelde op kinderen en vrijwilligerswerk en kwam zo bij Buddy Netwerk terecht. In september meldde Irene zich aan om buddy te worden bij Buddy Netwerk. Ze werd uitgenodigd voor een gesprek, volgde de training en was klaar om gematcht te worden.
‘Ik wilde graag buddy worden van een kind’, vertelt Irene, een jongen of meisje, dat maakte me niet uit’. Samen met haar coördinator van Buddy Netwerk ging ze op bezoek bij bikkel Kees van 10 jaar om kennis met hem en zijn ouders te maken. ‘Mijn coördinator had gezegd dat ik na de kennismaking eerst rustig na kon denken of ik het een leuk gesprek had gevonden en een klik had met mijn toekomstige bikkel. ‘Ik dacht al vrij snel “Dit wordt het wel”, de klik was er meteen, ook met zijn ouders.’
‘We hadden voor de coronacrisis elke week contact. We planden dan de week ervoor wat we de volgende week zouden gaan doen. We hebben veel verschillende dingen gedaan, we gingen naar de kas van zijn vader en waren daar in de weer met plantjes, we deden spelletjes, knutselden. Soms haalde ik hem op met de auto en gingen we bijvoorbeeld naar het strand om dingen te verzamelen.’
En toen kwam begin maart de Corona crisis en was fysiek contact met haar bikkel niet meer mogelijk. Hoe was dat voor haar en Kees? ‘We zagen elkaar elke week en vanaf begin maart kon dat opeens niet meer’, vertelt Irene. ‘Voor Kees was dat verdrietig. Hij kon niet meer naar school en zag geen vriendjes meer, op advies van de arts blijft hij thuis. Dat was niet fijn. Soms praten we hierover, maar we doen vooral leuke dingen.
Gelukkig vond Irene andere mogelijkheden om met haar bikkel in contact te blijven. Zo maakte ze een survivalkratje met allemaal lekkere en leuke dingen zoals Donald Duckpockets. ‘Via facetime zagen we elkaar en we speelden samen online spelletjes, dat ging goed en was best leuk om te doen. Zo kon hij mij ook dingen laten zien die hij gemaakt had’.
Gelukkig mogen we nu buitenshuis weer contact hebben. Zo hebben we laatst op het terras bij Kees thuis gezellig zitten kletsen. Ook zijn we weer naar de kas van zijn vader gegaan. En we hebben al weer spelletjes gedaan. De volgende afspraak staat ook al gepland. Alles natuurlijk wel op gepaste afstand!’
